Elektryk z uprawnieniami  montaż gniazd elektrycznych siłowych.

Istnieje dużo różnych typów gniazd elektrycznych mających różne zastosowania szczególnie w rozwiązaniach przemysłowych. Główne kryteria podziału dotyczą:

Napięcia znamionowe gniazd przemysłowych rozróżniane jest za pomocą kolorów:

Charakterystyka

Wtyki i gniazda CEE są zaprojektowane tak, aby pasowały do siebie w zakresie zgodnych prądów znamionowych, ilości biegunów, nominalnego napięcia i częstotliwości sieci. Wtyki i gniazda są skonstruowane w taki sposób, aby chronić przed błędnym połączeniem wynikającym z różnic typu sieci zasilającej.

Położenie styku ochonnego

W zależności od częstotliwości, napięcia i układu sieciowego przydzielono "godzinowe" położenie styku ochronnego oznaczone literą "h", względem wpustu na obudowie który znajduje się na godzinie 6:00. Standardowe złącza stosowane w Polsce (230V i 400V) posiadają styk na godzinie 6:00 - oznaczone jako 6h. Wyjątkiem jest zasilanie kontenerów chłodniczych - 3h (3P+PE 32A 400V), oraz zasilanie urządzeń okrętowych - 400V 11h.

Norma IEC/EN określa pracę w temperaturze otoczenia od -25°C do +40°C.

Standardowe złącza 16A i 32A mają stopień ochrony IP44 oraz zabezpieczenie przed rozłączeniem w postaci zaczepu klapki. Wersja wodoodporna IP67 jest wyposażona w pierścień który uszczelnia i jednocześnie zabezpiecza złącze przed rozłączeniem. Złącza o prądzie znamionowym 63A i 125A wykonywane są w stopniu ochrony IP66/67 wg. EN 60529.

Styki o przekroju okrągłym są wykonane z mosiądzu, opcjonalnie mogą być niklowane dla zwiększenia odporności na korozję.

Wielkość złącza zależy od prądu znamionowego: 16A, 32A, 63A, 125A, 200A. W gnieździe 3P+N+PE znajduje się wydłużony styk N względem styków fazowych, chroniący przed niepożądaną chwilową asymetrią układu trójfazowego w trakcie podłączania i odłączania wtyku. Styk PE gniazda jest zawsze najdłuższy i ma większą średnicę niż pozostałe. We wtyku styki są jednakowej długości.

Podłączenie

Złącza są przeznaczone do samodzielnego podłączenia przez osobę uprawnioną. Poszczególne bieguny muszą być podłączone w określonej kolejności podanej na obudowie. Złącza jednofazowe (2P+PE 230V) uznaje się za spolaryzowane, tzn. drugi (nieoznaczony) styk jest przeznaczony dla przewodu N, wówczas gwarantowane jest prawidłowe działanie zabezpieczeń wewnątrz urządzenia, instalowanych na przewodzie fazowym. Gniazda trójfazowe (3P+PE) były dawniej standardowo stosowane w Polsce, służą wyłącznie do zasilania odbiorników trójfazowych 400V takich jak np. silniki lub transformatory, gdyż dla uzyskania napięcia 230V lub niższego wymagany jest dodatkowy transformator. Obecnie zostały wyparte przez gniazda 3P+N+PE ze względu na obecnie produkowane urządzenia wymagające przewodu N dla poboru napięcia fazowego 230V. Złącza 63A i 125A mogą posiadać dodatkowy piąty biegun zwany pilotem, służy do sterowania dodatkowym stycznikiem znajdującym się w odbiorniku. Rozwiązanie to chroni przed powstaniem łuku elektrycznego w chwili rozłączania wtyku odbiornika znajdującego się pod obciążeniem. Złącza siedmiobiegunowe (6P+PE) przeznaczone są do łączenia silników elektrycznych z układem rozruchu gwiazda-trójkąt, łączenia silników w układzie Dahlandera oraz jako złącze ogólnego zastosowania.

Złącza niskonapięciowe, przeznaczone do zasilania urządzeń przenośnych w warunkach ekstremalnych w napięcie bezpieczne, stanowią odrębną grupę złącz o zmienionym kształcie obudowy. Złącza mogą być dwu- lub trzybiegunowe na napięcie znamionowe 24V lub 42V, na prąd przemienny i prąd stały, nie posiadają styku ochronnego. Dawniej w Polsce nie było określonego standardu złącz napięcia bezpiecznego 24V, w dawnych zakładach pracy stosowano w tym celu zwykłe gniazda 220V. Można je także spotkać w pociągach.